رویش انتظار

در قبرهای کهنه طلوع تو مرده بود

وقتی غروب یاد تو در من جوانه زد

ساعت که نه ...ولی بله.. یک سال هم گذشت

روئید انتظار و در تن جوانه زد

ابیات هر غزل که به دنیا رسیده بود!

در لابه لا ی وزن ت تن تن جوانه زد

ساعت حدود مغرب چشمان ابری ام

طوفان گرفت و قافیه ی زن جوانه زد

دیگر نه عاشقم که دو خطی غزل شوم !

ترکیب بند حادثه فورا جوانه زد

آه ای عزیز قصه نویسم سکوت کن !

در سطر گریه های تو مردن جوانه زد