تنهاست دلم ساکت و تنهاست دل من
منظومه ی اشک،عین زن هاست دل من
پاپوش و دروغ و صفحه وقتی گل کرد
تا پنجره وا شد غزل افتاد
تا پلک جدا شد غزل افتاد
این قصه ی روز های دل بود
"من" سر به هوا شد غزل افتاد